Sommige mensen denken dat deze twee begrippen hetzelfde betekenen. Zij definiëren tweelingvlammen en zielsverwanten als de liefde van hun leven, de enige of je andere helft. Hoewel dit gedeeltelijk waar is, zijn de twee concepten veel meer gedefinieerd en beschrijven ze verschillende soorten relaties.
Wat zijn Tweeling Vlammen?
Spirituele groepen hebben de term tweelingvlammen al een tijdje gebruikt, maar classificeerden ze als onderdeel van een meer generieke zielengroep. Zelfs onder spirituele mensen werd de redenering achter de term zelden aangestipt. In 2014 veranderde dat allemaal. Tweelingvlammen en hun impact op het leven leken uit te barsten op sociale media en andere populaire platforms. Er werden liedjes geschreven over het begrip tweelingvlam, en ze verschenen in Hollywoodfilms. Tijdschriftartikelen beschreven het idee achter tweelingvlammen, en tieners beschreven hun giftige eerste relaties als het eerste deel van hun tweelingvlamreis. Heel eenvoudig, de jongere generatie maakte Tweeling Vlammen glamoureus en sexy.
Het verhaal van de Tweelingvlam komt van veel verder terug in de geschiedenis, en de meest populaire is te vinden in het Symposium van de filosoof Plato gedateerd c. 385-370 BC. Hij stelt dat er oorspronkelijk 72.000 mensen waren geschapen door de goden, en dat zij elk vier armen, vier benen, twee gezichten op één hoofd, en twee sets geslachtsorganen hadden.
Deze oorspronkelijke mensen waren enorm machtig en vormden een bedreiging voor de goden, die even overwogen hen uit te roeien en de mensheid tot het verleden te laten behoren. Zij realiseerden zich al snel dat als zij de mensheid zouden uitroeien, zij ook hun werkkracht zouden verliezen. Mensen waren de grootste bron van energie, en de goden moesten hen in dienst houden.
Zeus loste het probleem op door de mensen in twee vormen te splitsen. Zo verdubbelde hij de werkkracht en verbeterde de productie met 100%. De mensen verloren hun macht en werden slechts slaven van de goden. Zij voelden echter het trauma van het verlies van hun “andere helft” diep en vonden dat zij in hun huidige vorm niet konden overleven. Ze hongerden zichzelf uit en stierven.
De goden beseften dat er iets moest gebeuren, maar zij wilden de mensen niet hun oorspronkelijke krachten geven en het risico lopen overmeesterd te worden.
Apollo nam de leiding en bedacht een manier om de twee helften aan elkaar te hechten, maar met vermindering van hun oorspronkelijke verlangens. Het resultaat was de menselijke vorm die we nu kennen, met alleen nog een navel van de oorspronkelijke lichaamsbouw. Elk mens had slechts één stel maar zou voor altijd vervuld zijn van het verlangen zich te herenigen met hun oorspronkelijke wederhelft of hun tweelingvlam.
“The soul is the truth of who we are.”
~marianne williamson
Bron: Mari Silva