Mag jij en jouw verhaal ook gewoon ‘ZIJN’?!
In deze huidige tijdsgeest vind ik persoonlijk dat we een beetje aan het doorslaan zijn in ons privé-leven, in de persoonlijke gesprekken. Ja, dat zeg ik als therapeut, in coaching-land.
We zijn aan het over-analyseren geslagen met elkaar en vooral als we met elkaar in gesprek zijn en in onze kwetsbare verhalen, onze blauwe plekken, delen zijn we zelden nog in een normaal gesprek beland van simpel delen als ons Mens-ZIJN. Onze tedere stukken in onszelf, onszelf laten zien, zonder maskers op omdat we zo graag ook authentiek bij onszelf willen zijn en blijven.
Dat we voelen dat de tijd is aangebroken om ons niet meer te verschuilen. Vaak ook na jarenlange investering in onszelf, dat we innerlijk groeien en ons bewustzijn om juist nog meer te willen groeien op onze eigen persoonlijke thema’s.
Dat we hebben geleerd om in onze kracht te mogen staan en te blijven, dat we onszelf niet meer verloochenen, veroordelen of beoordelen, maar simpel mogen ZIJN. Dat niemand perfect is en dat we allemaal pittige momenten in ons leven meemaken en daarmee dealen. We lijken allemaal ergens op elkaar. Hoe mooi is het ook als er veel herkenning is bij elkaar waarin je elkaar ontmoet in eenzelfde ervaring, en kan uitwisselen van pijn, verdriet, de levenslessen in wat het met je deed en de vernieuwde inzichten die je erop hebt verkregen.
Persoonlijk vind ik dat juist super prachtig en krachtig. Hoe helend dat ook soms nog eens extra kan zijn. Elkaars verhaal horen, de transparantie, eerlijkheid, kwetsbaarheid en tegelijkertijd ook de geborgenheid te voelen van mogen ZIJN wie je bent, ondanks wat jouw verhaal is. Hoeveel inspiratie dat wel niet geeft aan elkaar, maar ook motivatie en kracht in liefde die je elkaar geeft op zulke bijzondere tedere kwetsbare momenten.
Vergeleken met tientallen jaren terug, hebben we toegang tot veel boeken, cursussen, artikelen in tijdschriften en het internet om alles op te kunnen zoeken en ons erin te verdiepen. Prachtig! Om zo meer zelfkennis te creëren en zelfstudie tot je te nemen. Wat vroeger als de vuile was werd gezien, zijn we opener geworden dat we meer onze gevoelens mogen delen, zonder dat we daar voor worden aangezien dat je rijp bent voor een opname gesloten afdeling psychiatrie.
Geweldige ontwikkeling dat we onszelf nu holistisch benaderen dat alles mag zijn om meer in balans te komen in heling met jezelf. Dat er geen schaamte meer is, maar juist jouw weg hierin wordt bejubeld. Maar het New Age en NLP denken, dat alles in je hoofd zit. ‘Het is het verhaal dat je jezelf verteld’, daar ontstaat de verwarring. Daar begint toch het onbegrip voor jouw verhaal, naar jouw ZIJN.
Een vrouw verteld dat ze zich zorgen maakt over haar familie in Kiev, of ze nog het land uit kunnen vluchten naar Nederland, om bij haar te komen en of ze nog in goede gezondheid verkeren en niet omkomen. Reactie van haar vriendin; “Je maakt je zorgen in wat er nog niet is. Je verteld jezelf een verhaal dat jij je zorgen maakt, zover is het nog niet en je kan jezelf ook vertellen, ‘fijn dat de zon schijnt’.’”Toen ik dit verhaal oppakte, sprongen de tranen mij bijna in mijn ogen.. Ik dacht alleen maar; ‘wow, waar gaat dit heen, deze vrouw heeft pijn en oprechte zorg. We hebben te maken met een oorlog’. Of, in wat ik vaker meemaak in wat ik hoor van anderen en privé, dat wat je deelt uit je verleden de ander zegt, het is het verhaal wat jij jezelf verteld.
Lieve allemaal, waar zijn wij, zonder onze verhalen? De boeken in de winkels zullen niet meer nodig zijn. De autobiografische boeken zijn de meeste boeken die er geschreven worden en bestsellers zijn. Waarom?, Omdat ze herkenning, kracht, erkenning geven en wat verbinding geeft met de ander, ook in je dagelijkse leven. Deze bijzonder mooie van ziel tot ziel, van hart tot hart, gesprekken.
Reacties van anderen in een verhaal wat je verteld hoor je ook vaak; dat is de leegte in jou, of jouw behoefte, dat is jouw innerlijke kind, dat is je moeder en-of vaderwond in jou. “Dat zijn vals verlangens”, “dat is jouw gemis die je hebt uit je jeugd door slechte band ouders”. Of nog zo’n dooddoener als oneliner: ‘dat moet ergens vandaan komen dat jij zo denkt of zo reageert.’ Los dat het waar is, dat het een oorzaak heeft, hangen we teveel elkaar therapeut uit, dan dat we gewoon simpel de ander laten zijn en verhalen mogen delen. En in verhaal mogen ZIJN SAMEN, door gewoon te luisteren zonder de coach/therapeut uit te hangen, die ze van beroep niet zijn maar zoveel wijsheid uit boeken, cursus of internet gehaald hebben.
Ik hoor dan terug van de personen die deze ervaringen met mij delen, de eenzaamheid die ze ervaren, om niet gehoord te mogen worden bij een de ander. Hun verhaal niet te kunnen delen, niet te kunnen en mogen ZIJN.
Eenzaamheid, wat de pijn en verdriet juist dan alleen maar vergroot in wat er nu in hun leven afspeelt of met een oud thema uit hun leven mee aan het werk zijn om te helen.Deze reacties van een aanhoorder van jouw verhaal, ontbreekt dan van alle empathie.
Het ontbreekt aan menselijkheid. Dat het ontkent wordt dat het mag ZIJN. Je ontkent de ander, de persoon, de ervaring en de emoties. Alsof de ander niet mag zijn en wat er de persoonlijk leven, in jou bestaat. De ander mag dus alleen in je leven zijn als deze geen emoties deelt.
We denken alles weg. Waar zit dan de ziel, het hart wat voelt, geraakt wordt door de persoon, het verhaal wat jou ontroerd en dat je er voor de ander kan en mag zijn? Had het net over boeken, maar ook in films, waarin je geraakt wordt door een personage, of het verhaal, dan denk je toch ook niet, het is maar een verhaal, een film, terwijl je zit te snotteren op de bank?
Zelfde gebeurt met spiritual by-passing. Alles wegredeneren als; ‘het zal wel ergens goed voor zijn’, ‘er is een hoger plan’ ‘dan was het blijkbaar niet voorbestemd’, ‘het is weer een levensles’, ‘blijkbaar nog niet hard genoeg aan mezelf gewerkt’ – je raakt nooit uitgewerkt, er is nooit een perfecte tijd voor iets, omdat je altijd in beweging bent en blijft leren, maar dat terzijde -.
Emoties en gevoelens van pijn, verdriet, gemis en verlangens, zijn nodig. Ze hebben NUT! “Het zijn biologische mechanismen die de eigenlijke roergangers zijn van ons doen en laten. Ze zijn wel democratisch genoeg om de veelgeprezen ratio nu en dan, als een lerende assistent, ook eens aan het woord te laten om ons handelen wat bij te sturen.” -Darwin.
Emoties en gevoelens zijn alleen goede gidsen, de biologische wortels van emoties en gevoelens zijn in samenwerking met het brein, de machine die alles wilt ordenen. Het is dus van nature een natuurlijk gegeven van jouw Mens-ZIJN. Waar blijft ons gewoon mooie menselijk-ZIJN, dat we simpelweg onze verhalen hebben. Dat al onze ervaringen ons gevormd hebben in waar we nu staan en wie we ZIJN. Dat we ook nog MENS ZIJN, met onze heerlijke verlangens, behoeftes en geëmotioneerd mogen zijn in wat ons raakt.
Hoe is het toch mogelijk dat we de liefde en verliefdheid kunnen weg redeneren vanuit een gemis, behoefte en misleidend verlangen omdat je nog niet geheeld bent van jezelf of het andere uiterste we het over romantiseren van kaarslicht, bossen rode rozen, de droomprinses of prins. Het is het verhaaltje wat jij jezelf verteld… mogen we ook nog mooie verhalen hebben, genieten van onze vanuit onze natuur, de heerlijke emoties, verlangens en menselijke behoeftes hebben die ons gelukkig maken, ons vrijheid geven in wie we mogen ZIJN?‘
Het is allemaal een verhaaltje’, het is een illusie dat is wat de aanhoorder dan zegt. Het is een schijnbare werkelijkheid, onjuiste idee van de werkelijkheid of foutieve waarnemingen, in wat het dan inhoudt. Omdat je van reeële externe prikkels waar jij een beeld van hebt van de werkelijkheid, dat is gebaseerd op waarnemingen via zintuigen en emoties die jij eraan hebt gegeven. Maar het is wel jouw verhaal, jouw waarheid, ook al vult de ander het in, dat je in het denken illusies zit te kweken van jouw waarheid en de feiten, waar jij mee te maken hebt of had. Je hebt het gevoeld, jouw ziel weet de waarheid.
Jouw hart creëert geen illusie in gevoelens, die weet en vertelt zo ook je lichaam, tot diep in je cellen, dat is geen illusie, dat is wetenschap.Wees je mooie authentieke zelf, mooie jij! Jij mag ZIJN, in onvoorwaardelijke liefde. Omarm jezelf hierin en laat je omarmen door diegene waar dit alles mag ZIJN, jij en de ander samen-ZIJN.
Veel liefde
11-03-2022 Ⓒ Esmeralda Hulsman
